Wednesday, November 19, 2008

walang utang na loob

walang utang na loob

ano nga bang culture ng PUP sa mga mata ng hindi PUPian o maski na rin sa mata ng kpwa natin PUPian???

Na-realize ko lang to sa discussion namin ng Intercultural/International Communication...sa mata ng ibang tao.. pag sinabing Atenista, malamang ang sagot sayo matatalino at mayayaman, puno ng mga magaganda at guwapong mga tao....pag UP- bahay ng mga iskolar ng bayan, mga matatalino-genius at pinanggagalingan ng mga namumuno sa ating bansa.

e pano pag sinabing PUP? PUPian ka man o hindi, karamihan ng isasagot eh... bahay ng mga aktibista.. Ito angkultura ng mga PUPian ayon sa mata ng mga taong nakakakilala sa Politeknikong Unibersidad ng Pilipinas. Bakit nga ba tayo nabansagang pugad ng mga aktibista at kumakalaban sa ating gobyerno AT PATI NA RIN SA SARILING IMAHE NG PUP.

Di naman masamang ipaglaban ang karapatan nating mga mag-aaral, pero ang katotohanang dito tayo natututo sa mga pinili nating kurso... Kinatasan natin ang PUP, bkit natin kailangan dungisan ang pangalan nito. San ka ba makakakita ng Unibersidad na bagamat hindi kumpleto sa pasilidad at mga propesor ay kakikitaan mo ng mga estudyanteng pumapantay sa galing at talino ng mga estudyanteng puno sa mga kagamitan.Marami dyang mga paaralan na puno nga sa kagamitan, maraming propesor, guro at pasilidad ngunit kakunti lang ang studyanteng masasabi mong estudyante. Pag galing sa ibang Unibersidad ang mga kilalang personalidad napapansin natin, pero ang mga taong minsa'y nanggaling sa PUP, sila ang patunay na hindi naging hadlang ang mga problema ng PUP.... Salat man ang PUP sa napakaraming bagay, masasabi kong maswerte ang mga nag-aaral dito dahil kaya nating humarap sa mga pagkukulang na ito, gayundin sa mga darating na problema. Sa dami ng naranasan ko sa loob ng tatlong taong kong pag-aaral, masasabi kong hindi man kasing-ganda at kumpleto ang mga gamit namin sa Kolehiyo ng Komunikasyon , tinuruan ako nitong maging mas matiyaga at matiisin. Sa dami ng problemang kinaharap ko at ng aking mga kaklase, marami na kaming nalamn. mas marami kaming karansan at kung ano mang problema pang darating makakaya namin.

Sa mga PUPian, patunayan nating hindi kailanman magigng hadlang ang kakulangan natin sa kung anong bagay sa matutunan natin. Hindi lang ang apat na sulok ng bulok at mga sirang silid ng PUP tayo dapat matuto... kailangan nating lumabas at hayaan nating ang mga problema sa ating paligid ang magturo sa atin ng mga dapat natingmalan. Mlakng pagpapasalamat dapat ang ibigay natin sa ating unibersidad, hindi ang pagpapamukha sa mga kakulangan nito.

Hindi ako taliwas sa mga ipinaglalban ng mga aktibista, may mga bagy din akong gustong ipaglaban. pero kung hindi pagtanaw ng utang na loob para sa unibersidad natin, wag na.

Tuesday, November 18, 2008

Bonus

BONUS...

Siguro nga hindi na talaga mawawala sa listahan ng tao ang Gwapo at Ganda pagdating sa mga gusto nilang tao. Syempre, pati ako agree. Lahat nman ata eh, pero naniniwala ako sa sinabi ng dati naming Prof sa Pol-Gov (khit hindi ko na maalala kung panu napasok ang topic na to sa subject nyang napaka-seryoso). Sinabi niyang Bonus na lang ang physical features ng tao. Pag tumanda na mawawala na. May iba kasi jan pumpipili at nagmamahal dahil sa may nakikita silang panlabas na maganda sa taong yun, pero pag dumating na sa kalagitnaan ng relasyon marerealize at mapapatanong na lang sila kung bakit nga ba nila nagustuhan yung taong yun... e kexo magnda ka... gwapo ka.. e kung wala ka man lang kagandahan sa panloob mo. Medyo korni noh... kasi it's a reality na nagkakagusto tayo sa may itsura.

Marami jang gwapo at mganda, bulok naman ang katauhan. Kapag nagmahal ka at nagsama kayo ng pagkatagal-tgal, nagpaksl at nagka-anak... baka naman maghiwalay kayo dahil wala ng ganda ang asawa niyo. I wrote this blog for us to realize na ang pisikal na kagandahan ng isang tao ay nawawala, marami kasing umiiyak dahil iniwanan sila ng gwapo at maganda niyang girlfrend o boyfrenf. Tama ang sinabi ni Sir... swerte ka pag nagkaroon ka ng gwapo o magandang kasintahan... PERO MAS SWERTE ka pag mabait at mahal ka ng buong-buo ng taong piang=aalayan kmo ng pagmamahal mo. BONUS lang yan. Kumbaga... display lang yan. Mas maganda at mae-enjoy mo ang relasyong meron ka kung nagmamahalan kayo, mabait sa iyo ang mahal mo, at makukuntento siya sa kung anong meron ka. Di ba?

It is really nice to think na yung mahal mo hindi ka minahal dahil maganda ka o gwapo.. Mappangiti ka na alng nang di mo namamalayan, kasi mas nagiging TOTOOang pagmamahal.


Love asks for nothing. It is meant to share with someone you know you deserve and your deserving for him/her without any particular reason why choosing him/her...

YOGA

Last Sunday, I attended my LSMS or Life Skill Motivational Seminar for my Scholarship. The activity we had was YOGA as a solution for Stress Management. Ms. Belle, taught us Hatha yoga and part of Mantra Yoga. YOGA, anyway,aims a state of release and liberation from the material world.

It was really cool and relaxing. The best part I had was when we're practicing the Hatha yoga. Hatha yoga is a kind of yoga that involves physical exercises to bring peace and insight. I also learned the proper breathing to attain good blood circulation, this is called UJAI (i don't know if this is the right spelling).Although after practicing this kind of yoga, one will surely get tire. We learned the Basics of Hatha yoga for 3 hours. That was a very nice and memorable experience
Here are some pictures of Hatha yoga in Basic





Dean-iniDEMONYO ka ba?

Dean-iniDEMONYO ka ba?

Ako kasi oo!!! Alam ko namang mababa lamang ang sinusweldo ng mga guro sa ating paaralan, ngunit hindi ito nangangahulugang hindi na nila dapat gawin ang nararapat nilang serbisyo para sa ating mga estudyante. Unang-una ito ang pinili nilang pag-aalayan ng kanilang mga napag-aralan, kaya hindi natin kasalanan kung mababa man ang sweldo nila. Sana lamang ang mga Propesor at gurong ito ay mag-sipag at ibigay ang dapat na kaalamang kanilang dapat ibahagi.

Bkit ko nga ba ito sinasabi?... Nakakainis isipin na magkakaroon ka ng gradong alam mo namang hindi mo pinaghirapn. HINDI KAMI TULAD NG IBANG ESTUDYANTENG MAS GUSTO ANG WALANG GINAGAWA KAYSA SA MAY MATUTUNAN. AH! oo nga pala meron pala kaming gagawin ayon sa knya... magkuyakoy. tama! yan ang kanyang sinabi na gagawin ng mga natitirang hindi niya napiling sumali sa gagawing PRODUCTION... Nakakainis isipin na wala na nga kaming gagawin, hindi niya pa tuturuan ang mga naiwang estudyante. Ano pang silbi ng kinuha naming course under niya???? Ang matutunan lang ba tlga namin ay mag-kuyakoy. "Wala akong pakialam sa inyo," iyan ang isa sa mga salitang tumatak sa utak ko. Nasaan ang Student Empowerment sa ganitong sistema ng mga mas nakatatanda. Kung sinong propesor siya ang tama? Damn it... %&*^%%^*#$$%^&#W@...

Isa lang naman ang gusto ko, at iba pang umaasang estudyante sa kanya... Ang may matutunan. Alam naman nmin na hindi sa lahat ng pagkakataon ay nasa pwesto ka lalo pag gumagawa ka ng Production, pero tinuturuan pa rin dapat ang estudyante.

Tama nga ang mga sinasabi sayo ng mga dati mong estudyante... Walang matutunan mula sayo. Tangi ko lang naririnig sa iyo yung British accent mong hindi naman maganda ang pagkakabigkas. Da HECK!!!!

Hindi ko nilalahat ng guro, propesor , maestro o kung ano pa man. MAtatalino kayong lahat kaya kayo nakaabot sa ganyang posisyon sa buhay. Pero hindi maiiwasan na may sisira sa pangalan ng mga gurong sana'y naglilinang sa mga susunod na aasahan ng bagong henerasyon. Hindi ko nilalahata, dahil marami na akong nakilalang mga teachers na talaga nmang binibi8gay lahat ng kanilang makakaya. yung tipong makasusundo mo. Madali mong makakausap. at pangalawang magulang mo na. Masayang mag-aral, magiging madali at napaka-gaan unawain ang isang lesson lalo na kung malapit din sa iyo ang nagtuturo sa iyo.

Sunday, November 9, 2008

Nkakainis

Nkakinis DAHIL NABURA LAHAT NG sinulat ko tungkolsa galit ko.. pero ibabalik ko yun.. at kapag binalik ko yon mas dobleng galit ang ipapadama ko sa kinaiinisan kong pangyayari sa SEMESTER NA To!!!! dahil sau nasira yung tsansa nming may matutunn pa... sana yung iba pa naming makakikilalang propesor ay hindi tulad mo.. WALA KANG KWENTA!11

Monday, November 3, 2008

hmmm.. tanda ko na pala..

ang bilis ng oras.. parang dati lang 1st yearcollege pa lang ako at ngayon 3rd year na... Parang joke lang ang lahat.. I just want to reminisce and emote.. Nung nageenroll ako sa PUP, npakatahimik ko, sabi nga ng iba di makabasag-pinggan.. akalain mong ngayon ang ingay ingay ko.. lot of things changed... Yung mga una kong naging kaibigan.. i thought they will be my super close friends until the end, pero un nga.. nag-iiba tlga lhat ng bagay, which for me naging mganada rin at least nlaman nmin kung kanino kami mas fit to be with... Tapos parang dati mga inosente pa kami lalo na sa paghawak ng kung anu-anong mga bagay... camera? Tripod? Script? Literatures? aba'y tlaga nman nasa sistema na namin yan.. ang galing nga eh sinung makapagsasabing 3rd year na ako ngayon... dti di ko pa alam pagkakaiba ng mga bagay bagay.. Di pa rin ako nakakapunta nun sa mga malalayo... ngayon di na ako napapagalitan pag umuuwi ako ng sobrang gabi dahil sa mga school papers, productions at kung anu-ano pa o kaya nman pag nangagaling ako sa malalayong bahay. E bahay ko na nga ung bahay ng mga classmates ko eh, kulang na lang dalhin ko gamit ko sa kanila... Masay maging college.. masaya ang buhay lalo na kung marunong kang makisabay sa daloy. Yung daloy na sinasabi ko eh malayong malayo sa peer pressure.. Ang sinasabi kong daloy eh ung nasa tama naman. Natutunan kong ayos lang pumunta ng SM at maglagalag hangga't alam mo sa sarili mo na sa kabila ng paglalakwatsa mo eh may saya sa sarili mo na kaugnay sa pag-aaral. Korni ba? well, yan lang nman ang natutunan ko sa mga kaibigan ko ngayon haha... Kahit gano kami kaingay, khit minsan wala na sa budget nmin ang gastos meron sa sarili namin na kasiyahan kasi alam naming reward lang ang mga yon sa hirap at success na nakukuha namin sa pag-aaral namin. Nice one....

Masaya... pero syempre may lungkot pa rin akong nadarama... parang ganun ba talaga pag college ka.... minsan may mga pagkakataong nagiging individualistic ang isang tao.. well, di ko siguro maaalis yun.. each one of us has unique perspective in life.. Minsan talaga mahirap makahanap ng taong complement ang characteristics ninyo.. mahirap nman na pakisamahan ang isang tao hindi mo ma-gets kung anong gusto.

Sa loob ng tatlong taon kong pag-aaral sa Kolehiyo ng Komunikasyon sa PUP... masasabi kong marami na akong natutunan.. tipong kung gano karami natutunan ko sa loob ng apat na sulok ng kwarto namin ganun din karami yung natutunan ko sa bawat labas namin sa room.. Sa productions, recordings, tapings.. hehe.. Grabe masaya.. masarap nakaka-overwhelm.... Pero meron pa akong gustong matutunan mas marami pa kesa sa mga naranasan na naming magkakaklase.. mas higit pa sana kahit 1 taon na lang at magpapaalam na kami sa isa't isa.

Sana sa thesis writing nmin makapasa kaming lahat.. hehe.. Goodluck sa ating lahat. BBrC3-3